Varligin bana bir lütuf mü ?
Yoksa ceza mı ? Anlayamadım , anlamlandıramasam da yasıyorum seni ve sana ait olan herseyi.
Bu ağır bir yük. Ne şükrüm var, nede isyanım...
Bildigim ; bu esaret, daha ne kadar kemirecek beni. Nasır bağladı yüreğim. Aklım hiç Selim değil. Gözlerim kör, yüreğim hala yangın yeri.
Mevsimler geçiriyoruz birbirimizsiz...
Peki; ne olacak şimdi ???
Soylesene sevgili!
Yarasalarin üstüne güneş doğar mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder